Rustig aan

Heerlijk uitgeslapen en daarna rustig gestart met ontbijtje in hotel. Rond 10 uur weer terug op de kamer. 10 uur is ook de uitchecktijd en niemand heeft gezegd dat we de koffers moeten pakken, dus gaan we er maar vanuit dat we ook een 2e nacht kunnen blijven. We hebben het voornemen om Dead Horse Point Statepark en Canyonlands te bezoeken. Beide zijn in de buurt van onze verblijfplaats. We rijden een stukje terug op de weg die we gisteren zijn gekomen en na 10 miles nemen we de afslag. En plotseling zijn we in een ander landschap beland. Waren het gisteren nog uitsluitend rode rotsen en woestijnlandschap, nu is er opeens begroeiing op de rotsen en hoe verder we rijden hoe meer begroeiing en dat gaat dan weer over in een vlakte met grasland. Vrienden (P&P) hebben ons geadviseerd toch echt naar Dead Horse te gaan. Maar nu we hier in dat grasland rijden twijfelen we toch een beetje aan hun smaak.  We naderen het park en stoppen bij het visitors centrum. We zijn nog niet uit gestapt en het uitzicht is onverwacht adembenemend. Dead Horse Point kijkt uit over de Colorado rivier en lijkt op een schiereiland honderden meters boven water.  We hadden hier wel uren kunnen blijven, maar ja we zijn hier maar een dag en willen ook nog wat van Canyonlands zien. Bij binnenkomst van het park krijgen we een plattegrond en we bekijken wat we kunnen doen in de tijd die we nog hebben. Het wordt Unheaval Dome met 2 overlook wandelingen en een picknickplek. Voor we aan de wandeling beginnen eten we eerst wat en dat is maar goed ook want het wordt een hele klim over de rotsen. Is nog best spannend want de paden zijn niet echt goed aangegeven en erg afwijken is geen optie want daar is de afgrond. Bij de eerste overlook hebben we een fantastisch uitzicht over een groen gekleurde krater. Het is een mysterie hoe dat zo gekomen is, maar men denkt dat er een meteoor is ingeslagen. Van hieruit zien we ook al de volgende klim die naar overlook 2 loopt. Das een pittige. Soms zijn er treden in de rotsen uitgehakt maar veel gaat ook gewoon over het rotsblok omhoog.  Maar ook daar is het uitzicht super.  Nu nog weer beneden zien te komen. Een ouder Amerikaans echtpaar loopt soepeltjes naar beneden en zeggen dat we op onze voeten moeten vertrouwen, maar ja voor 2 van die Hollandse types die de Cauberg al hoog vinden, gaat het toch wat minder snel. Voldaan dat we het gedaan hebben gaan we weer op hotel aan. Opvallend is wel, dat we in deze omgeving bijna geen dieren zien. Zelfs de vogels zijn schaars. Er staan wel borden die waarschuwen voor overstekende koeien, maar we zien er geen één. De score voor deze dag is een muis die net voor de auto langs schiet. En ja hoor éénmaal bij het hotel doen onze sleutelkaarten het niet meer, dus kunnen we niet naar binnen. Het zal toch niet dat ze ons toch buiten hebben gezet. Maar gelukkig blijkt dat hij maar voor 1 nacht was geactiveerd en krijgen we een nieuwe voor de 2e nacht. Marja neemt nog even een duik in het zwembad en daarna op naar Moab voor de avondmaaltijd.