van New York naar Denver

Na het uitchecken en bagage in bewaring gegeven trakteren we onszelf op een heerlijk ontbijtje in a fresh bakery. Zo'n gezond ontbijtje waar je helemaal gelukkig van wordt vooral als je eerst langs al die terrassen bent gelopen waar iedereen aan het ontbijt zit waar het vet van afdruipt. Mooie zaak ook en er komt klassieke muziek uit de speakers. Als klap op de vuurpijl schalt daar opeens Mozart met de afscheidsmuziek van Jan (vader bert) en Bert. We maken er plan voor de dag. Iedereen probeert ons ervan te overtuigen dat we het beste met een taxi naar het  LaGuardia Airport moeten gaan. Volgens ons moet het ook echt met het ov kunnen en zoeken uit hoe. We vragen de serveerster waar de betreffende metro lijn is en zij legt het ons graag uit. Dus we besluiten het er op te wagen, maar nu eerst nog  het Central Park bezoeken, wat iedereen natuurlijk wel kent al is het maar uit films of als finish van de New York Marathon. Heel leuk om daar dan ineens zelf te lopen. We poeieren eerst nog wat opdringerige fietstaxi's af voor we aan onze wandeling beginnen. Het is er genieten, van alles te beleven, behoorlijk druk en toch heel relaxed. Maar helaas onze tijd in Ne York zit erop en rond de klok van twee halen we onze bagage op en gaan we de openbaar vervoer uitdaging aan. Bepakt en bezakt gaan we naar het metro station. Oeps geen lift daar. Dan  maar met de trap, die behoorlijk lang is. Maar al snel is er een prettige jongeman die onze koffers 23 kilo elk wel even tegelijk naar beneden draagt en daar komt net de metro waar we volgens hem in moeten. Met een beetje duwen lukt dat, maar het valt me al na de eerste halte op dat we de verkeerde richting opgaan. Dus er maar weer uit en andere kant op. Dat is nu zomaar wat, daarvoor moet je eerst het metrostation doorkruisen. Zo leren we wat a ramp is. Maar goed het lukt ons om na anderhalf uur het vliegveld te bereiken. Maar o jee, o jee daar stappen we uit bij de verkeerde terminal. Gelukkig komt er snel een bus die ons toch weer bij de goede brengt. Het lijkt wel bijna een slapstick, maar we zijn trots dat het ons is gelukt en dat ook nog in die enorme hitte. Omdat het een binnenlandse vlucht is verloopt het inchecken soepel. Op tijd zitten we allemaal in het vliegtuig.  We denken dat het vliegtuig op tijd vertrekt, want om 18.15 komt er beweging in. maar dat is schijn, want na 5 min. staan we al weer stil. Er blijkt een vliegtuigfile te zijn en we hebben 23 vliegtuigen voor ons. Een uur later gaan we dan eindelijk de lucht in. Om 22.45 uur komen we aan  in Denver. Gelukkig is het daar twee uur vroeger, dus pas 20.45 uur. We moeten eerst in een trein en die brengt ons naar de bagagehal. Soort Japanse toestanden want we moeten ons naar binnen proppen. De koffers zijn er gelukkig, helaas heeft ie van Margriet een enorme deuk. Niet kapot dus alles zit er nog wel in. Dan op zoek naar de huurauto. Blijkt dat we daar in een shuttlebusje naar toe moeten. Ook dat ronden we soepel af. Eenmaal in het kantoor wil de man achter de balie ons een betere auto aansmeren voor bijna 15 dollar per dag. Als hij door heeft dat we dat niet willen wordt ie narrig. Volgens Margriet heeft hij ons daarom een oudere auto gegeven. Vergeet nog bijna mijn tasje met geld en papieren, maar dat komt de man ons toch achterna brengen.  De auto rijdt goed, is een automaat en Margriet rijdt er zo mee weg. Is dat stoer of niet? Gps ingesteld op het hotel en na een paar zeer vreemde omwegen via achterbuurten en zo eindelijk in het hotel. Een kamer met een stille (!) airco, een koffiezetapparaat en een magnetron, dus snel een  pizzaatje opgewarmd en wijn en bier uit een blikje gedronken. Na enig getob blijkt de wifi ook nog te werken. Dus geheel en al tevreden en doodmoe gaan we naar bed. Morgen naar de Rocky Mountains.