Improvisatie

Op het programma voor vandaag 2 activiteiten. Wandelen en een treinritje maken. Gisteren hebben we gezien dat er in Custer State park verschillende hiking trails zijn. Het lijkt ons leuk er daar een van te lopen. We willen in elk geval een rondje lopen i.p.v. heen en weer en natuurlijk zijn we geen watjes dus kiezen de moeilijkste loop omdat die dichtbij huis begint. Deze wandeling begint bij een education center en we lopen er binnen en zeggen dat we de Lovers Leap Trailhead willen lopen. De dame die we er treffen waarschuwt ons voor de buffalo’s, give them space en als ze je pad blokkeren gewoon teruglopen. We vertrekken vol goede moed. Het eerste stuk is enorm klimmen, beetje afzien dus, maar we komen goed boven. Na verloop van tijd zegt Marja dat ze erg bang voor koeien is en dat die buffalo’s daar wel erg op lijken.  Bij iedere buffel vlaai wordt ze onrustiger. Hoeveel space moet je die beesten eigenlijk geven? We zien in elk geval verschillende types eekhoorns en staan oog in oog met een hert. So far so good. Maar dan opeens  verse buffel vlaaien, oh het zal toch niet. Bij het diverse malen oversteken van dezelfde beek (waar voor ons planken overheen liggen) is het over duidelijk dat veel buffalo’s hier komen drinken. We zien er gelukkig niet één en dat is maar goed ook, want als er nu één op het pad ligt, moeten we helemaal terug, terwijl we bijna aan het eind zijn. De trail eindigt bij een campgroundwinkel met veel souvenirs, maar gelukkig ook verse koffie en wat te eten . Terug naar het educationcenter, nog effe gesproken met  de dame daar. Zij heeft voor ons opgezocht hoe vaak de oude stoomtrein rijdt en volgens haar dat nog om half drie, 5 en 8 uur. Als we die van 5 uur namen konden we nog terug. De trein rijdt van Keystone naar Hill City. We waren om kwart over twee in Keystone en hartstikke blij dat we er zo vroeg waren, want dan konden we de trein van half drie nemen. Die stond er inderdaad, dus gauw naar de ticketshop. Blijkt het een one way trein te zijn. De enige retourtrein gaat om kwart over elf. Dus spijtig zagen we de trein vertrekken. Wat nu. Dan maar het stadje bekijken (heel toeristisch wild west). Eindelijk kaarten gekocht voor de thuisblijvers. Het postkantoor was ook al gesloten, dus konden we ze niet versturen . En een supermarkt voor boodschappen was er ook al niet, dus dan maar met de auto naar Hill City. Een leuke rit en een goeie supermarkt is onze beloning. Boodschappen gedaan voor morgen onderweg naar Cody. We besluiten om over de Needles Highway terug te gaan naar ‘huis’. En daar hebben we geen spijt van. Wat een spectaculaire uitzichten, haardspeldbochten en one way tunnels. En een paar witte wollige geiten. Daar kan geen trein tegenop. En nu de laatste avond in Custer State Park. We gaan zo lekker eten, ons huiswerk maken voor de rit morgen naar Cody, inpakken en naar bed.