$1

Gisteravond alvast plannetje gemaakt voor vandaag. We hebben een aantal dingen op het programma: Bezoek Alcatraz, Pier 39, Golden Gate Bridge en een ritje met de Cable Car. Ligt allemaal in het verlengde van elkaar dus moet lukken vandaag. We hebben een kleine studie gemaakt van het openbaar vervoer in San Francisco, maar dat valt nog helemaal niet mee. We hebben ontdekt dat Muni hier het vervoersbedrijf is en rijdt met bussen, trams en kabeltrams. En  dan is er ook nog een ondergrondse BART genaamd. Kaartjes voor Muni, kun je weer niet gebruiken in de ondergrondse. Ook bestuderen we waar je kaartjes kunt kopen en welke type het voordeligst is. We denken te hebben gelezen dat een 3 dagenkaart Muni voor $ 31 het beste is en gaan we dus voor bovengronds vervoer. Maar nergens kunnen we vinden waar je die kunt kopen. Dus besluiten we dat maar aan een bestuurder te vragen. We moeten ons vandaag om 10.30 uur melden bij Pier 33 om naar Alcatraz te varen. Het blijkt dat we ons huiswerk goed hebben gemaakt, want we zitten binnen de kortste keren in de goede bus. En hahaha we mogen mee voor 1 dollar per persoon (is de prijs voor senioren) dus niks 3 dagen kaart. We stappen wel te vroeg uit en moeten dus nog een stukje langs alle pieren lopen, maar dat is zeker de moeite waard en ruim op tijd komen we bij Pier 33. Het is er een drukte van belang en de eerste tickets zijn pas weer beschikbaar op 4 oktober. Wat een bof dat we die in juli al hadden gekocht. Het is een kleine tien minuten varen voor je bij het eiland bent. Daar krijg je eerst  uitleg over wat je wel en niet mag op het eiland, waar je je audiogids krijgt en welke extra tours je nog gratis kunt maken. Als eerste even naar een informatieve film gekeken, waarin de geschiedenis te zien was, maar ook dat na de sluiting in 1964 het eiland een tijdje bezet is geweest door Indianen die op die manier aandacht opeisten voor hun wens een Cultuur Centrum op te richten. Vervolgens door naar het cellencomplex, daar krijg je door de audiogids (zelfs in het Nederlands) uitleg over het leven op Alcatraz door ex-gevangenen en ex-cipiers. De tijd vloog om dus moesten we na 2,5 uur echt weer terug om ook nog onze andere plannen te kunnen realiseren. Maar eerst geluncht met uitzicht op het water. Daarna door naar Pier 39. Hier genieten heel veel mensen van de vele giftshops, een grote draaimolen en straatartiesten. Als we aan het eind de hoek omdraaien zien we ineens veel zeeleeuwen zonnebaden. In de verte zien we de Golden Gate bridge liggen, ons volgende doel. Lijkt ons nog ver lopen, dus willen we er met het openbaar vervoer heen. Hoewel we een kaart hebben waar alle buslijnen op staan is moeilijk te vinden welke bus ons er brengt. Even vragen aan een voorbijganger is ook geen optie, want dat zijn ook toeristen, die met dezelfde kaart staan te klungelen. Maar we denken toch dat bus 28 er komt en die stopt volgens de kaart in de buurt. Wij op zoek naar de halte, die zich in Lombardstreet bevindt. Die straat vinden we snel maar de bushalte niet. De straat is enorm steil en blijkbaar moeten we die eerst beklimmen, pfff en dat aan het einde van de dag. Halverwege krijgt de rechte straat ineens acht scherpe bochten en dat op een helling van 40 graden en een heuse bezienswaardigheid, die wij waarschijnlijk niet hadden gezien als we niet op zoek waren geweest naar de bushalte. Hierdoor krijgen we er wel weer lol in. Maar ja een bushalte zien we nog steeds niet. Wel rijdt bus 28 ons voorbij en wij gebaren dat we mee willen. Die boodschap komt gelukkig aan en de bus stopt bij de halte 5 meter verderop, waar op de stoeprand bushalte staat. En wij kijken natuurlijk naar bordjes op ooghoogte. Tja en dan kan het soms lang duren voor je er een vindt. En dan blijkt dat het kaartje voor 1 dollar gewoon nog geldig is. Natuurlijk zijn wij ook weer trots dat we op eigen kracht bij de Golden Gate Bridge komen. Eerst maar wat foto’s en dan natuurlijk een stuk over de brug lopen. En hoewel het hartstikke druk is met toeristen die dat allemaal ook willen, is het toch een geweldig gevoel daar te lopen. Hoog boven het water met veel zeilboten, ferry’s en kitesurfers en het langsrazende verkeer. Gezien de tijd lopen we niet helemaal over de brug, maar keren ong. halverwege weer om. Drinken eerst een kop koffie, voordat we ons weer in de zoektocht naar de juiste bus storten. En dat blijkt gemakkelijk, want er stopt maar één bus. Wel even opletten dat die de juiste richting opgaat, maar laat dat maar aan Margriet over. O ja, het kaartje is nog steeds geldig. Bij het eindpunt stappen we met hetzelfde kaartje in een andere bus en daarna nog in de kabeltram. Helaas niet zo’n oude, maar een mens kan niet altijd geluk hebben. Onderweg naar het hotel hebben we heerlijk gegeten bij een chique Chinees restaurant. Dat kon er wel af, nu we de hele dag zo fijns voor 1 dollar hebben gereisd. En met een doggybag komen we moe maar zeer tevreden bij het hotel aan.