Dip

Vanmorgen vroeg op, om half zeven staan we op het Zabriskie point met nog een handje vol andere enthousiastelingen om van de zonsopkomst te genieten. Het komt er wel op aan dat je er op tijd bent, want als de zon eenmaal verschijnt gaat het snel. Maar wij zijn op tijd en dat is genieten. Terug naar ons hotel voor ontbijt en het uitchecken. Het verblijf is een bijzondere ervaring, zo komt er uit de koudwaterkraan warm water en lijken er weinig gasten in het hotel te logeren, maar het parkeerterrein staat vol. Bijna niemand komt de kamer uit, het is zo warm, dat iedereen binnen blijft bij de verkoeling van de airco. Verder doe je alles met de auto om diezelfde reden. Wij hebben vandaag een lange trip voor de boeg. Om 8.15 uur vertrekken we met volle tank en voldoende water, zoals ons is geadviseerd. Op naar Sequoia. Het landschap veranderd van kale woestijn, naar woestijn met cactussen, daarna grote gele grasvlakten en wordt het hoe dichter je bij Sequoia komt steeds groener. De route brengt ons na verloop van tijd op een bijzondere weg, met veel dips, een soort van achtbaan effect. En er zijn stevige dips bij. We willen tanken om er zeker van te zijn dat we niet zonder benzine komen te staan. Maar bij de eerste beste pomp die we tegenkomen is de benzineprijs het dubbele van wat we gewend zijn. En ja hoor als echte Hollanders gaan we dat natuurlijk niet doen. Veel verder tanken we bij een benzinestation in de middle of nowhere met redelijkere literprijzen en dat station blijkt dan op eens een super winkel te hebben met lekkere koffie. Hierna wijken we wat af van de aanbevolen route en we komen nu op bergwegen met veel stuurplezier in de bochten.  En dan moet de chauffeur toch weer een powernap maken, ondanks de koffie. Tien minuutjes maar en dan weer verder. We picknicken bij Lake Isabella. Hier is nog goed te zien dat er niet zo lang geleden enorme bosbranden zijn geweest. Gek om daar dan nu zelf te zitten terwijl er in juni nog duizenden mensen moesten worden geëvacueerd. HHet is een rustig meer en zien er slechts een paar watervogels maar kunnen niet echt zien welke types. Dan weer snel verder, nou ja snel wordt het niet want er moet toevallig nu nieuwe belijning op de weg worden geschilderd. We rijden dus een uur achter een auto met de volgende tekst: Lane closed, Keep Off, Wet paint. Pfffff slaapverwekkend.  Ongeveer 50 miles voor onze eindbestemming komen we in een enorm gebied met fruitbomen en wijnranken. Dat is wel even wat anders dan de woestijn. De velden worden afgewisseld door grote velden zonnepanelen, die wel erg stoffig zijn, dus ben benieuwd of dat de energie opbrengst beïnvloedt. Aan het einde van de middag komen we aan. We koelen een uurtje af op onze kamer en gaan ergens wat eten. Er is ons verteld dat er aan de overkant van de straat (in de geval een highway) 2 restaurants zijn. Dus dat wordt langs de overlichte highway lopen en oversteken. Ze verklaren ons vast voor gek, want niemand loopt hier. Maar het lukt ons om heelhuids met een gevulde maag weer thuis te komen.